زبان حال علی اصغر(ع) با پدرش

پدر ببخش که خونم به صورتت پاشید

نگاه تیره و تارت مرا پریشان دید

ببخش که زخمه لب ترک خورده ات

گلوی پاره ز تیر سه شعبه را بوسید

پدر ببخشم که دلت را شکست،تصویرم

 أذن إلی ألأذنی که چنین به هم پیچید

پدر ببخش که دشمن فقط بخاطر من .

دوباره هلهله کرد و به غربتت خندید

پدر ببخش که ابر نگاه محزونت

به روی باغ پر از لاله ی تنم بارید

ببخش که اگر به سوی خیمه برنمی گردم

تو را به نزد رباب و همه خجل کردم...